वरां जाली आठ जावनु बावन
राति जाता वॆळु तवळी
दिकीली हांव दुःखाची सावळी ।
गाय़्यों राबल्यांय भाण्डी ऊंचार
आसांय ती धा-बारा सुमार
हालूक तांका ना तन्तु स्थल
गोंवटेरि बड्डी एकि घालता ती बळ ।
एकि गाय माका चोयता जाली
तोण्डारि भारि चैतन्य आसिली
दुःखान भरलेले तिजे दोळे दिकूनु
व्हळे उदाक मेजे दोळ्यां थकूनु ।
चोवनु तिजे तोण्डावेले भाव
ती म्हण्ता मर्दीन जाले अणभव
"करि गो मेजे तूं रक्षण
लागी पावलें मेजे मरण ।
दीस दोनि जाले असा भुकेन
राबूकय जायना गो माका दुकियेन
माका आनी मेजे ह्ये बान्धवांक
व्हरताय हान्नि आमचे जीव घेंवचाक ।
सन्त सन्त गोंवटेरि सूरी झोरोवनु
प्राणु सोणु वचे भितर रोडोवनु
दुकोवनु दुकोवनु मारूक व़्हरताय
चोय गो कसले दुष्कर्म करताय" ।
दुष्टु तो मानवु दानवु जाला
पाप कोरनु नाशु हाडूक सरला
गाय ती आमका दूध दिंवची आवसु
हरता मानवु तिगेलोय श्वासु ।
कोणाली पूजा आमी करताय नित्य
तेचि हातान करताय तिजे हत्या
निर्दोष ते प्रान्याक कतरताय
निर्लॆज्ज तिजे मांस भोरनु खाताय ।
ह्यें हांव आठोवनु राबले वेळेरि
सरली ती दुष्टाली भाण्डी माकारि
निस्सहाय जावनु चोवनु राबली
नेण्तना पापाचे भागु हांव जाली ।
No comments:
Post a Comment