ज्वर आयले महा ज्वर
शुभचिन्तकालें आयकाय स्वर
अन्तरजाल तो हडता ज्वर
ह्ये धोक्यान्तु थकून मगलान सर ।
नांव ताजे अन्तरजाल
वास्तवाक करता मायाजाल
करता आमका तो दुर्बल
आमचॆ लागी करता छल ।
लोकान्तु सर्वत्र व्याप्त
सग्ग सुविधाय जाता प्राप्त
तो जाल्यार महा चकचकीत
ताजे अभावान जन जाताय कुपीत ।
तो आसा जाल्यार कांय नाका
वचाक जांवना सोणु ताका
वेळु वचो कोळना तुका
भुकेय नीदेय ना जाली माका ।
लोकान्तुले सर्वांकय
तो मेळूक अवसर दित्ता खंय
ताजे लागी नात्तिले ना कांय
म्हण तुका इत्ति जाय ?
तो करता जाव्यात आदार
आधुनीक लोकाचे तो शीर
पूण व्याप्त करता तो महा ज्वर
मनीष जाताय निशाचरां ।
No comments:
Post a Comment