कृष्णा तूं गेलो इत्याक वृन्दावन सोणु?
ते उपरान्त अयक इत्ति जाले म्होणु
नन्द रायाक कामान्तु लागना मन
यशोदेले मन तूं फारले, शेष सोळे तन ।
राधिकाले दुःखाक ना एक शीम
जाली ती गृहण लागले चन्द्रीम
दोळ्यान्तु थकूनु व्हळता उदाक थीर
सगळे वृन्दावनान्तु आयले हूंवर ।
गोपियों तुका सोदूनु भोंवताय
रोडूक हासताय तान्नि हासूक रडताय
घरान्तुले कोळसे फुट्टोवनु घालताय
तुजे भयान लोणि निपोवनु दवरताय ।
वसूरां दूध पींवचाक वचनाय
गेल्यारीय गायों तांका दूध दीनाय
दूध दिल्यारीय जन धार काणाय
धार काळ्यारीय दूध कोण पीनाय ।
वृन्दावनान्तूलीं फुल्लां सग बावलीं
तुका सोदूनु सावणीं गांव गांव भोवलीं
सर्वै जनालो हासु तूवे फारलो
इत्याक तूं वृन्दावन सोणु गेलो ?
No comments:
Post a Comment