व्हय रे सावण्या
तू कशि काडता दीस ?
लोकण्डाचे ते घूडांत
कशि काडता श्वास -
सिरकून ते काराग्रहांत ?
आस दिसना वे
मळबाचि निळबाणि चोवून
पाक विस्कळांवचाक ?
पाचवे तणांत लोळून -
चोंच मारून भोंवचाक ?
मोह वाडना वे
पावसाचे उद्दाक भरतना
पाक फड्-फडावनु न्हांवचाक ?
शेळ वारें खेळतना -
उब्बून भोवनु चिंव्-चिंवेंवचाक?
अत्तां चोय रे सावण्या
चार पागराचे मद्दे पोडून
आमि घुसमुट काडताय ।
जेन्नरलाचे भायर चोवून
तुजे वरि आयण्डो गिळताय ।
No comments:
Post a Comment