जीब

जीब ती शत्रु की मित्र
तिजो स्वभाव बहु विचित्र ।
दकोवनु एक-एक वेष
ती जीवनान्त हडता द्वेष ।
मनाची अवज्ञा कोरनु
ती मोडता नात भोरनु ।
गोड गोड उत्तरान
सग्ग प्राप्त कोरची विद्या ती जाण ।
तिजान जाता शत्रुय मित्र
ती मनुष्यांक वशान्तु कोरचे सूत्र ।
जीबेक साबाव सोळ्यार कष्ट
मन्दून घाल्यार आमका नष्ट ।
कोण तिजे गोमटेरि घालता दोर
ताजे मुष्टीन्त सगळेय संसार ।