शास्वत न्हय ह्ये लोकान्तु कांय
अमर ना ह्ये लोकान्तु कोण
सुखाचे समुद्रान्तु करतना स्नान
दु्ःखा तरंग तें अपरिहार्य ।
इष्टाचे मोहान नष्ट करताय जन्मु
बंधतान्तु पोडूक तरि कष्ट म्हणताय
स्वार्था खातीर भृष्ट जाताय
सृष्टि अनेकान्तु विशिष्ट राबताय ।
वाट घुस्पून खंय भोवल्यारीय
पांवतलीं अमी श्रीहरीले चरणारि
संसार सागराचे कोरूक तरण
नौका ती हरीले नाम स्मरण ।
No comments:
Post a Comment